XVIII-wieczna klasycystyczna siedziba prezydenta Polski miesząca się na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie.

Pałac wzniesiony został w latach czterdziestych XVII wieku przez hetmana wielkiego koronnego Stanisława Koniecpolskiego i jego syna Aleksandra, według projektu Konstantyna Tencalla – nadwornego architekta króla Władysława IV. Zaledwie kilka lat po wybudowaniu pałac przeszedł na własność rodu Lubomirskich, a w 1674 roku na prawie 150 lat trafił w ręce Radziwiłłów z linii Nieświeskiej. W latach 1768–1778 został zaadaptowany na teatr, a swoją specjalną lożę miał król Stanisław August Poniatowski.

Pałac odegrał niebagatelną rolę podczas obrad Sejmu Wielkiego, w latach 1791–1792 obradowało w nim pierwsze stronnictwo polityczne Zgromadzenia Przyjaciół Ustawy Rządowej 3 Maja. W roku 1818 został kupiony przez rząd Królestwa Kongresowego i przeznaczony na siedzibę Namiestnika. Wtedy zamieszkał tu generał Józef Zajączek.

W lutym 1818 roku w pałacu, podczas koncertu zorganizowanego przez Warszawskie Towarzystwo Dobroczynności, po raz pierwszy wystąpił publicznie ośmioletni wówczas Fryderyk Chopin.

Na początek XIX wieku przypada przebudowa pałacu na styl klasycystyczny, w efekcie której pałac nabrał kształtu, jaki znamy współcześnie. W 1821 roku przed frontem pałacu spoczęły dwa lwy wyrzeźbione przez Camillo Laudiniego.

W roku 1852, w wyniku pożaru niemal zupełnie zniszczony został korpus główny. Prace rekonstrukcyjne nadzorował Alfons Kropiwnicki, który wcześniej, wraz z Antonio Corazzim, budował Teatr Wielki w Warszawie i odbudowywał kościół św. Karola Boromeusza na Powązkach.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r., pałac stał się siedzibą Prezesa Rady Ministrów, a skrzydła boczne zajmowały biura Kancelarii Rady Ministrów.

Podczas okupacji, w latach 1941–1942, pałac przebudowano na Deutsches Haus – był to wówczas luksusowy hotel z kasynem. Nie doznawszy zniszczeń podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku oraz w czasie powstania warszawskiego, po zakończeniu II wojny światowej i usunięciu przeprowadzonych przez Niemców niekorzystnych zmian w jego architekturze, na nowo mógł wypełniać funkcje publiczne – stał się siedzibą premiera i Rady Ministrów.

W 1955 roku w pałacu podpisany został Układ Warszawski, a w grudniu 1970 – układ o normalizacji stosunków pomiędzy Polską i Republiką Federalną Niemiec.

Od 6 lutego do 5 kwietnia 1989 roku w pałacu przy Krakowskim Przedmieściu toczyły się obrady „Okrągłego Stołu”, które rozpoczęły proces demokratycznych przemian ustrojowych w Polsce oraz całej Europie Środkowej i Wschodniej.

W 1994 roku, po zakończeniu czteroletnich prac remontowych, rozpoczął się nowy etap w historii pałacu – stał się oficjalną siedzibą Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i nosi odtąd nazwę Pałac Prezydencki.

Przełom XX i XXI wieku zapisał się w pałacowym kalendarium ważnymi wydarzeniami dla naszej historii. To tutaj Prezydent RP podpisał Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej (1997 r.) oraz ratyfikował akt o przystąpieniu Polski do NATO (1999 r.) i Unii Europejskiej (2003 r.).

Podczas swojej długiej historii pałac był wielokrotnie przebudowywany i remontowany, tak dzieje się również obecnie. W kwietniu 2011 roku przeprowadzono remont klatki schodowej. Na elewacji pałacu odsłonięte zostały także pamiątkowe tablice. W lutym 2010 roku, dokładnie w 192. rocznicę pierwszego publicznego koncertu Fryderyka Chopina, który miał miejsce w tym pałacu, na fasadzie odsłonięta została tablica upamiętniająca to wydarzenie.

W sierpniu 2010 roku na ścianie południowego skrzydła pałacu od strony Krakowskiego Przedmieścia, w pobliżu miejsca, gdzie w dniach żałoby stanął krzyż, odsłonięto tablicę upamiętniającą ofiary katastrofy smoleńskiej, w tym parę prezydencką Marię i Lecha Kaczyńskich.

We wrześniu 2010 roku Prezydent RP Bronisław Komorowski odsłonił w kaplicy pałacu tablicę upamiętniającą wszystkie osoby związane z urzędem prezydenckim zarówno z Kancelarii Prezydenta RP jak i Biura Bezpieczeństwa Narodowego, które zginęły w katastrofie smoleńskiej. W pierwszą rocznicę katastrofy smoleńskiej odsłonięto zaś w pałacowej kaplicy tablicę pamięci księdza Romana Indrzejczyka, tragicznie zmarłego w katastrofie smoleńskiej Kapelana prezydenta Lecha Kaczyńskiego.

Źródło: prezydent.pl